فعل اسنادی فعلی است که صفت یا حالتی را به کسی یا چیزی نسبت می‌دهد.
این افعال در زبان فارسی محدود هستند اما کاربردهای بسیاری دارند و عبارتند از است، بود، شد، گشت و گردید.
آیا افعال اسنادی صرف می‌شوند؟
بله افعال اسنادی هم مانند دیگر افعال در شش صیغه و سه زمان صرف می‌شوند.
بودم، بودی، بود، بودیم، بودید، بودند
جمله اسنادی چیست؟
به جمله‌ای که در آن فعل اسنادی به کار رفته باشد، جمله اسنادی گویند که صفت یا حالتی توسط فعل یا همان مسند به نهاد یا مسندالیه نسبت داده می‌شود.
هوا به ناگاه آفتابی شد.
مادرم دیروز به خانه ما آمده است.
در سایت ویراستار، نرم‌افزاری ساخته‌ایم که نیم‌فاصله‌های یک متن را در ورد (word) به صورت خودکار اصلاح می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این نرم‌افزار به صفحه نرم‌افزار ویراستار ورد مراجعه کنید.
چند نکته درباره تشخیص افعال اسنادی
- اگر فعل‌های است، بود و مشتقات آن، در معنای وجود داشتن به کار بروند، فعل اسنادی حساب نمی‌شوند؛ مثلاً در مثال‌های زیر، فعل «است»، اسنادی نیست.
یک نیمکت در پارک است.
کیفم در ماشین است.
- اگر فعل‌های «شد»، «گشت» و «گردید» در معنای گردیدن و گشتن به کار بروند؛ جزو افعال اسنادی محسوب نمی‌شوند.
پلیس صحنه جرم را به‌خوبی گشت.
اگر فعل اسنادی به‌عنوان فعل کمکی بیاید،فعل اسنادی به حساب نمی‌شود؛ برای مثال در افعال گفته بود، رفته است، آمده بود، شنیده است و مانند آن‌ها، فعل قسمت دوم، فعل کمکی است.
او به پدرم گفته بود برای انجام کارها برمی‌گردد.
او تمام حرف‌هایی را که زده‌ایم، شنیده است.
در این مقاله از سایت ویراستار با فعل اسنادی و نکات استفاده از این فعل آشنا شدیم. اگر در مورد این مقاله سوالی دارید می‌توانید در قسمت نظرات برایمان بنویسید. در غیر این صورت می‌توانید مبحث بعدی دستور زبان فارسی را از طریق منوی کنار سایت مطالعه کنید.
