فعل مستقبل یا آینده به طور خاص بر زمان آینده دلالت میکند و مانند فعل مضارع، در بیان زمان حال و آینده مشترک نیست. برای ساختن فعل مستقبل یا آینده باید مضارع ساده از فعل «خواستن» را به بن ماضی فعل اضافه کنیم.
برای مجهول کردن فعل آینده باید از فعل اصلی، صفت مفعولی بسازیم. یعنی بن ماضی آن را به «ه» بیفزاییم؛ در مرحله دوم، کلمه به دست آمده را بر سر فعل مضارع ساده فعل خواستم میگذاریم و بن ماضی فعل مجهول شدن را در پایان به آن میافزاییم.
گفته خواهد شد، دیده خواهم شد.
خاطرات ما به دست فراموشی سپرده خواهد شد.
در سایت ویراستار، نرمافزاری ساختهایم که نیمفاصلهها و فاصلهگذاری علائم نگارشی را در ورد (Word) به صورت خودکار و در چند دقیقه اصلاح میکند. برای آشنایی بیشتر به صفحه نرمافزار ویراستارمراجعه کنید.
فعل ماضی التزامی در چه مواقعی به کار میرود؟
۱- اشاره به وقوع فعل در زمان آینده
من در روزهای آتی به دیدنت خواهم آمد.
بهزودی سراغ من را از دیگران خواهی گرفت.
2- در جملات پیرو و شرطی
اگر تلفن مرا جواب بدهد، برای دیدنش خواهم رفت.
اگر مشقهایش را بهموقع بنویسد، او را به پارک خواهم برد.
در این مطلب با فعل آینده یا فعل مستقبل آشنا شدیم. همانطور که میدانید این مقاله در ادامه سری مقالات دستور زبان فارسی از صفر تا صد است که از سمت راست صفحه میتوانید سایر مقالات این بخش را هم مطالعه کنید. در صورتی که سوالی در مورد این مطلب دارید حتما در پایین صفحه و در قسمت دیدگاهها، آن را برایمان بنویسید تا به آن پاسخ دهیم.