دستور زبان فارسی

فعل ماضی ساده و ساختمان آن

در مطالب قبل در مورد فعل و اقسام آن و همچنین مصدر یا بن فعل را توضیح دادیم و با بن ماضی نیز آشنا شدیم. اما در این مطلب با فعل ماضی ساده و ساختمان آن را آشنا می‌شویم. راستی! درباره فعل ماضی ساده چه می‌دانید؟ می‌دانید این فعل چطور ساخته می‌شود و چطور می‌توانید آن را منفی یا مجهول کنید؟ در این مقاله از ویراستار به تمام این سوالات به همراه مثال پاسخ می‌دهیم.

فعل ماضی ساده فعلی است که به گذشته اشاره دارد و تمام شده است. ساختمان و معنای این فعل بسیار ساده است.

فعل ماضی ساده چطور ساخته می‌شود؟

فعل ماضی ساده از ترکیب «بن ماضی + شناسه‌ها» ساخته می‌شود.

دیروز به خانه رفتم.

مشق‌هایم را به موقع نوشتم.

ما پارسال همدیگر را دیدیم.

از فعل ماضی برای ساختن افعالی مانند ماضی التزامی، فعل مستقبل، ماضی بعید، ماضی استمراری، ماضی نقلی مستمر، ماضی نقلی، ماضی ابعد و ماضی ملموس نقلی استفاده می‌شود.  

چطور فعل ساده منفی بسازیم؟

مطابق با ساختمان منفی همه فعل‌ها، با آوردن «ن نفی» بر سر فعل ماضی ساده، می‌توانیم آن را منفی کنیم.

من خیلی وقت است شما را ندیدم.

مانتویی را که دوست داشتی نخریدی؟

غذایش را هم که نخورد.

چطور فعل ماضی ساده را مجهول کنیم؟

برای مجهول کردن فعل ماضی ساده لازم است که مصدر فعل اصلی را به صفت مفعولی تبدیل کنیم و ماضی ساده فعل کمکی «شدن» را به آن اضافه کنیم:

اگر غذا خورده شده بود، خراب نمی‌شد.

اگر وصیت نامه‌اش نوشته شده بود، آنقدر دعوا و مرافعه راه نمی‌افتاد.

پس از آنکه ماه دیده شد، روز عید فطر را مشخص کردند.

یکی از اشتباهات رایج در نرم افزار ورد، عدم استفاده از نیم‌فاصله در زمان تایپ افعال است. ما در سایت ویراستار نرم‌افزاری تهیه کرده‌ایم که مشکلات نیم‌فاصله در ورد را به صورت خودکار و در کمتر از چند دقیقه برطرف می‌کند. برای آشنایی بیشتر به صفحه برنامه ویرایش متن فارسی مراجعه کنید.

فعل ماضی ساده در چه مواقعی به کار می‌رود؟

1- وقتی می‌خواهیم انجام کاری مطلق را بدون توجه به تکراری بودن یا دور و نزدیک بودن زمان، بیان کنیم.

داریوش کتاب را نوشت.

دیروز به من گفتی.

او بی‌دلیل از من دلخور شد.

2- برای بیان انجام کار در حال یا آینده نیز از این فعل استفاده می‌شود.

نمی‌خواهد این حرف‌ها را به من بگویی، من منظورت را فهمیدم.

یعنی؛ دارم حرف‌هایت را می‌فهمم.

3- ماضی ساده گاهی به جای ماضی استمراری در فعل‌های «بودن» و «داشتن» به کار می‌رود:

خیلی وقت بود (می‌گذشت) که پیش ما نیامده بود.

 هر روز غصه داشتم (می‌خوردم)، اما به کسی نمی‌گفتم.

4- گاهی ماضی مستمر با فعل «داشتن» بیان می‌شود.

داشتم می‌آمدم که او رفت.

داشتیم می‌خواندیم که او به یکباره ساکت شد.

در ادامه سری مطالب دستور زبان فارسی، در این مطلب ماضی ساده را توضیح دادیم. اگر نظری دارید یا سوالی برایتان باقی مانده، در بخش دیدگاه‌های همین صفحه برایمان بنویسید.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *